Ming-guh-la-ba, de eerste week!
Blijf op de hoogte en volg Hilde
06 Februari 2014 | Myanmar, Mandalay
Hallo lieve allemaal,
Zoals sommige misschien wel en anderen vast niet verwachten, toch een blog over de grote, 7 maanden durende Azie-reis van Jeffry en mij. Ik heb het idee dat we teveel mee maken en zien, om het niet allemaal op te schrijven zodat we het ook zeker niet vergeten. Aan de hand van een schriftje waar ik zo goed als dagelijks opschrijf wat we hebben beleeft zal ik dit verslag schrijven. Fijn he moeders?! ;)
We zitten nu in een internet-cafe in Mandalay, een stad in Myanmar (Birma). Het is hier 6.45 pm, 5,5uur later dan in Nederland en rond de 25 graden (maar al wel veel afgekoeld). We zijn inmiddels precies een week en 1 dag in Azie, en we love it!! Heeeerlijk weer, leuke mensen en ontzettend mooie plekken.
Dinsdag 28 januari om 5.30 's nachts werden we uitgezwaaid op Brussel Airport en een dag later om 12.00 's middags arriveerden we in Bangkok. Daar een taxi genomen naar het hostel,onszelf wat opgefrist en snel de drukte in gedoken. Deze dagen tot en met vrijdag waren gevuld met naar de Birmeese Ambassade gaan (voor de visa aanvraag en ophaal), de stad bekijken vanaf de rivier of te voet rond slenteren, marktjes afstruinen, Ping-Pong-show en 's nachts gezellig wat drinken bij een van de vele barretjes in Khao San Road. Zaterdag om 16.30 vlogen we vanuit Bangkok naar Yangon (Myanmar).
We kwamen rond 18.30u aan in Yangon, taxi naar het city center en hopen dat we een beetje vlot een goedkoop hostel zouden vinden want via internet was dit niet gelukt. Toen we de stad binnen reden verbaasden we ons over hoe ver het al ontwikkeld was, hoeveel telefoons/smartphones er waren en hoe anders het was dan wat wij dachten en verwachten. Wat wij hadden gelezen ging je in Myanmar een aantal decennia terug de tijd in, maar in het eerste, meest simpele en locale restaurant werd onze bestelling met een heuze tablet opgenomen.
De volgende dag, zondag, zijn we door de stad gaan wandelen aan de hand van een plattegrond met walking tour die we van de taxi chauff hadden gekregen. Toen we even zaten te eten in het park, vroegen 5 Birmeese studenten (17 tot 24 jaar ongeveer) of ze er bij mochten komen zitten. Ze vroegen ons het hemd van het lijf over ons zelf, Nederland, onze families en nog veel meer. Na een tijdje vroegen ze of we mee zouden willen naar hun Engelse les, een uitnodiging die we natuurlijk met beide handen aangrepen! Wij daar mee naar toe, een les met ongeveer 30 studenten van 17 tot dik in de 50. We kwamen 20 min voor het begin van de les binnen en zaten wat te praten met een aantal studenten. Om 2.30 pm begon de les, en werden Jeff en ik door de leraar allebei met een groep studenten in een hoek gezet om met hun te kunnen praten. Dit was al anders dan wij hadden verwacht, we dachten dat de Birmezen les zouden krijgen en wij van achter in de klas mee mochten kijken, wat dus wel wat anders verliep.. Na zo'n 10 min werden we door de leraar met een microfoon op een podiumpje voor in de klas gezet en werd het een klassikaal interview. Wij erg veel gelachen en verbaasd over sommige antwoorden van de studenten, hun nog meer verbaasd over onze antwoorden en hun Engels kunnen oefenen. Allemaal blij! De leraar misschien nog wel het meeste, die lag achterin de klas op zijn bedje een boekje te lezen.
Na deze ervaring zijn we verder gegaan met de walking tour en nog wat mooie tempels bezocht. Hierna wat gedronken en gepraat met andere mensen in het hostel. De volgende dag weinig meer gedaan dan weer wat rond gelopen, een 3uur durende treinrit rond om de stad gemaakt voor $1 (hier zagen we wel het Myanmar dat we verwachtten, rommel rommel rommel, sloppenwijken en vooral veeeel armoede), en om 7pm de bus naar Mandalay gepakt, waar we om 5.30 's ochtends aankwamen. Hostel gezocht & gevonden, geslapen en rond 13:00 uur begonnen aan ontdekkingstocht van deze stad.
Eerst gelopen naar de bekendste Budha van het land, eentje waar je zelf een schilfer goud op kunt plakken (nouja, zelf.. Vrouwen zijn niet meer toegestaan in een straal van zo'n 3 meter vanaf het beeld af. Be-lach-e-lijk!! Jeff heeft ontzettend genoten van zijn knutseltijd bij de Budha). Vervolgens markten gezien met eten waar je al diarree van krijgt als je er alleen maar naar kijkt, veel gezwaaid en gelachen naar mensen die reageren alsof ze nog nooit een blanke hebben gezien (wat ook best eens zou kunnen zijn gezien de delen van de stad waar wij waren) en terug naar het hostel gebracht door een fiets-taxi (die zichzelf de man van de stad voelde en overal voorrang claimde en verwachtte vanwege 'de blanken in zijn taxi'. Zo waren er ook mensen die hun plekje in de trein/bus voor ons wilden afstaan, heel apart allemaal.)
Gisteren en vandaag hebben we doorgebracht op een gehuurd brommertje waarmee we de high lights van de stad en omgeving hebben bezocht. O.a. heuvels met mooie uitzichten, een boel tempels en de langste houten brug ter wereld. Erg leuk, makkelijk en lekker fris met een windje en soms voel je je net een superster door al het gewijs, gezwaai en gelach van de locals.
Mandaly is dan ook meer wat we verwachtten van Myanmar. Het is een stuk minder ontwikkeld dan Yangon, een beetje meer blijven hangen in de tijd. Soms lijkt het bijna Afrika, als je ziet wat mensen allemaal op hun fiets/auto/bus/hoofd/paard mee kunnen sjouwen.
Stappen in geheel Myanmar hoeven we niet te verwachten, alle cafes waar je nog iets kunt drinken sluiten om 9 pm.. Afkicken voor ons! Andere dingen die ons opvielen zijn de ontzettend vriendelijke, lachende en behulpzame mensen hier, die er wel hele vieze gewoontes op na houden: een flinke klodder spuug met zoveel mogelijk geluid oproggelen om het vervolgens zo hard mogelijk op straat te spugen. Vies vies!! Ook vragen ze de aandacht van andere mensen (horeca personeel, taxi chauffeurs of gewoon familie/vrienden) door een kus geluid te maken. Het is een heel mooi, bijzonder land waarin het lijkt alsof het land aan het ontwikkelen is maar de bewoners er nog niet helemaal klaar voor zijn. Gelukkig hebben we nog zo'n 2 weken meer hier te gaan! Morgenvroeg om 7 am gaan we per boot naar Bagan (een tempelcomplex van een x-aantal kilometers met 4000 tempels), waar we fietsen willen huren en daar wat willen rondcrossen.
Het is jammer dat het internet hier zo belabberd is, want nu kunnen we helaas niks laten zien van al het moois dat we hebben vastgelegd op foto's. Hopelijk lukt dat elders nog wel!
Heel veel liefs,
Jeffry & Hilde
Zoals sommige misschien wel en anderen vast niet verwachten, toch een blog over de grote, 7 maanden durende Azie-reis van Jeffry en mij. Ik heb het idee dat we teveel mee maken en zien, om het niet allemaal op te schrijven zodat we het ook zeker niet vergeten. Aan de hand van een schriftje waar ik zo goed als dagelijks opschrijf wat we hebben beleeft zal ik dit verslag schrijven. Fijn he moeders?! ;)
We zitten nu in een internet-cafe in Mandalay, een stad in Myanmar (Birma). Het is hier 6.45 pm, 5,5uur later dan in Nederland en rond de 25 graden (maar al wel veel afgekoeld). We zijn inmiddels precies een week en 1 dag in Azie, en we love it!! Heeeerlijk weer, leuke mensen en ontzettend mooie plekken.
Dinsdag 28 januari om 5.30 's nachts werden we uitgezwaaid op Brussel Airport en een dag later om 12.00 's middags arriveerden we in Bangkok. Daar een taxi genomen naar het hostel,onszelf wat opgefrist en snel de drukte in gedoken. Deze dagen tot en met vrijdag waren gevuld met naar de Birmeese Ambassade gaan (voor de visa aanvraag en ophaal), de stad bekijken vanaf de rivier of te voet rond slenteren, marktjes afstruinen, Ping-Pong-show en 's nachts gezellig wat drinken bij een van de vele barretjes in Khao San Road. Zaterdag om 16.30 vlogen we vanuit Bangkok naar Yangon (Myanmar).
We kwamen rond 18.30u aan in Yangon, taxi naar het city center en hopen dat we een beetje vlot een goedkoop hostel zouden vinden want via internet was dit niet gelukt. Toen we de stad binnen reden verbaasden we ons over hoe ver het al ontwikkeld was, hoeveel telefoons/smartphones er waren en hoe anders het was dan wat wij dachten en verwachten. Wat wij hadden gelezen ging je in Myanmar een aantal decennia terug de tijd in, maar in het eerste, meest simpele en locale restaurant werd onze bestelling met een heuze tablet opgenomen.
De volgende dag, zondag, zijn we door de stad gaan wandelen aan de hand van een plattegrond met walking tour die we van de taxi chauff hadden gekregen. Toen we even zaten te eten in het park, vroegen 5 Birmeese studenten (17 tot 24 jaar ongeveer) of ze er bij mochten komen zitten. Ze vroegen ons het hemd van het lijf over ons zelf, Nederland, onze families en nog veel meer. Na een tijdje vroegen ze of we mee zouden willen naar hun Engelse les, een uitnodiging die we natuurlijk met beide handen aangrepen! Wij daar mee naar toe, een les met ongeveer 30 studenten van 17 tot dik in de 50. We kwamen 20 min voor het begin van de les binnen en zaten wat te praten met een aantal studenten. Om 2.30 pm begon de les, en werden Jeff en ik door de leraar allebei met een groep studenten in een hoek gezet om met hun te kunnen praten. Dit was al anders dan wij hadden verwacht, we dachten dat de Birmezen les zouden krijgen en wij van achter in de klas mee mochten kijken, wat dus wel wat anders verliep.. Na zo'n 10 min werden we door de leraar met een microfoon op een podiumpje voor in de klas gezet en werd het een klassikaal interview. Wij erg veel gelachen en verbaasd over sommige antwoorden van de studenten, hun nog meer verbaasd over onze antwoorden en hun Engels kunnen oefenen. Allemaal blij! De leraar misschien nog wel het meeste, die lag achterin de klas op zijn bedje een boekje te lezen.
Na deze ervaring zijn we verder gegaan met de walking tour en nog wat mooie tempels bezocht. Hierna wat gedronken en gepraat met andere mensen in het hostel. De volgende dag weinig meer gedaan dan weer wat rond gelopen, een 3uur durende treinrit rond om de stad gemaakt voor $1 (hier zagen we wel het Myanmar dat we verwachtten, rommel rommel rommel, sloppenwijken en vooral veeeel armoede), en om 7pm de bus naar Mandalay gepakt, waar we om 5.30 's ochtends aankwamen. Hostel gezocht & gevonden, geslapen en rond 13:00 uur begonnen aan ontdekkingstocht van deze stad.
Eerst gelopen naar de bekendste Budha van het land, eentje waar je zelf een schilfer goud op kunt plakken (nouja, zelf.. Vrouwen zijn niet meer toegestaan in een straal van zo'n 3 meter vanaf het beeld af. Be-lach-e-lijk!! Jeff heeft ontzettend genoten van zijn knutseltijd bij de Budha). Vervolgens markten gezien met eten waar je al diarree van krijgt als je er alleen maar naar kijkt, veel gezwaaid en gelachen naar mensen die reageren alsof ze nog nooit een blanke hebben gezien (wat ook best eens zou kunnen zijn gezien de delen van de stad waar wij waren) en terug naar het hostel gebracht door een fiets-taxi (die zichzelf de man van de stad voelde en overal voorrang claimde en verwachtte vanwege 'de blanken in zijn taxi'. Zo waren er ook mensen die hun plekje in de trein/bus voor ons wilden afstaan, heel apart allemaal.)
Gisteren en vandaag hebben we doorgebracht op een gehuurd brommertje waarmee we de high lights van de stad en omgeving hebben bezocht. O.a. heuvels met mooie uitzichten, een boel tempels en de langste houten brug ter wereld. Erg leuk, makkelijk en lekker fris met een windje en soms voel je je net een superster door al het gewijs, gezwaai en gelach van de locals.
Mandaly is dan ook meer wat we verwachtten van Myanmar. Het is een stuk minder ontwikkeld dan Yangon, een beetje meer blijven hangen in de tijd. Soms lijkt het bijna Afrika, als je ziet wat mensen allemaal op hun fiets/auto/bus/hoofd/paard mee kunnen sjouwen.
Stappen in geheel Myanmar hoeven we niet te verwachten, alle cafes waar je nog iets kunt drinken sluiten om 9 pm.. Afkicken voor ons! Andere dingen die ons opvielen zijn de ontzettend vriendelijke, lachende en behulpzame mensen hier, die er wel hele vieze gewoontes op na houden: een flinke klodder spuug met zoveel mogelijk geluid oproggelen om het vervolgens zo hard mogelijk op straat te spugen. Vies vies!! Ook vragen ze de aandacht van andere mensen (horeca personeel, taxi chauffeurs of gewoon familie/vrienden) door een kus geluid te maken. Het is een heel mooi, bijzonder land waarin het lijkt alsof het land aan het ontwikkelen is maar de bewoners er nog niet helemaal klaar voor zijn. Gelukkig hebben we nog zo'n 2 weken meer hier te gaan! Morgenvroeg om 7 am gaan we per boot naar Bagan (een tempelcomplex van een x-aantal kilometers met 4000 tempels), waar we fietsen willen huren en daar wat willen rondcrossen.
Het is jammer dat het internet hier zo belabberd is, want nu kunnen we helaas niks laten zien van al het moois dat we hebben vastgelegd op foto's. Hopelijk lukt dat elders nog wel!
Heel veel liefs,
Jeffry & Hilde
-
06 Februari 2014 - 18:11
Loes:
Hee zus!
Goed bezig, toch een blog. Leuk om alles te kunnen lezen! Zo te horen hebben jullie al veel mee gemaakt. Geniet ervan!
Liefs loes -
06 Februari 2014 - 18:43
Sanne:
Super fijn om te lezen dat jullie het zo goed maken. Je schrijft super leuk, dus ik zeg GA ZO DOOR!
Veel plezier en gekkigheid, vanuit het koude kikkerlandje!
x Sanne -
06 Februari 2014 - 18:49
Kelly:
Yes toch een blog, zo kunnen we je de komende maanden toch gewoon blijven volgen.
Wat een ontzettende leuke eerste week heb je al gehad!
Geniet ervan! -
06 Februari 2014 - 18:56
Anne Knoops:
Hee hee,
super leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven!! Hoop dat jullie niet ziek worden van het eten etc. Wat zal jouw mama het fijn vinden dat ze je toch kan volgen ;) geniet er samen van en maak veel foto's want je vergeet zoveel dingen!!
Liefs XoXo Anne -
06 Februari 2014 - 19:10
Marc:
Hoi Hilde en Jef,
Wat ontzettend gaaf allemaal en wat leuk om dit te lezen. Zo te zien hebben jullie het enorm leuk daar.
Hilde, hou vol want dit is erg leuk om te lezen, complimenten ook want dit doe je echt enorm leuk/goed.
Have FUN daar. -
06 Februari 2014 - 19:35
Judith:
Heyyyy reizigers!!! Gaaf verhaal.... jullie gaan een top tijd hebben daar! Geniet ervan xxx -
06 Februari 2014 - 19:45
Jody:
Goed zo schattie, toch een blog zodat we jullie kunnen volgen!
Jullie eerste week klinkt al heel erg leuk! En je schrijft t ook zo leuk.
Ik zou zeggen, geniet ervan samen en ik zie je volgende verhaaltje wel weer verschijnen!
Liefs Jody en Rob -
06 Februari 2014 - 19:45
Rian:
Hey Hilde en Jeff.
Super deze blog, het meeste hadden we al gehoord via de app maar toch.....
Geweldig dat jullie deze reis zo goed begonnen zijn.
We reizen graag met jullie mee!!!!
Tot de volgende blog of app of skype of wat dan ook. Ik ben er blij mee!!!!!
Liefs
Mam -
06 Februari 2014 - 19:54
Maart:
Hee hallo daar!
Erg verstandig een blog bij te houden zo kunnen we allemaal lekker jaloers meelezen vanaf de bank, met der verwaming aan.
Had graag hilde haar hoofd gezien toen je niet mee mocht knutselen ;)
Veel plezier morgen met de boottocht.
Dikke kuss
Kees en Maartje -
06 Februari 2014 - 19:57
Tante Ans:
Hee. Niet alleen de moeders zijn er blij mee. Ook de tantes hoor. Leuk om mee te lezen. Geeniet en utkijken. ( kan het niet laten) haha. Dikke kus -
06 Februari 2014 - 20:17
Ellen:
Hillie en Jeff!
Jeuj mijn gebeden zijn verhoord: een blog! T klinkt fantastisch en ik ben zwaar jaloers.. Echt te gekke verhalen, krijg spontaan de reiskriebels! Lieverds geniet ervan en we spreken elkaar snel! Xxx -
06 Februari 2014 - 22:28
Thea Van De Laar:
Heej Hilde,
Leuke verhalen, leuk geschreven en het zal beslist leuk blijven om jullie te (blijven) volgen.
Geniet ervan; maar dat zit wel goed.......! -
07 Februari 2014 - 00:57
Lieke:
Wauw toppie Hilde, toch aan begonnen: zo kunnen we jullie goed volgen! En inderdaad erg slim voor jezelf om alles te onthouden! Maar daar heb je inderdaad je boekje voor.
Goed om wat van je te horen!
Geniet lekker verder saampjes!!
Liefs Lieke v A -
07 Februari 2014 - 19:25
Henny En Jeanne :
Hey samen. Wij gaan jullie helemaal volgen. Leuk hoor. -
07 Februari 2014 - 20:28
Ad En Elly:
Wat leuk Hilde en Jef dat jullie toch de tijd nemen om ons op de hoogte te houden.
Hartstikke leuk en geniet ervan
Gr. Ad en Elly -
08 Februari 2014 - 13:23
Wendy En Mieke:
Super leuk om jullie zo te kunnen volgen. Heel veel plezier, Gr Wendy en.Mieke
-
08 Februari 2014 - 16:08
Tante Carla:
Jazeker zijn ook de tantes blij met je verhalen.
We blijven jullie zo mooi volgen, heerlijk om te lezen.
xxx -
20 Februari 2014 - 11:04
Marleen :
Klinkt hééérlijk, lekker genieten!! Ik zou wel weten waar ik op dit moment zou willen zijn!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
